Το θέμα μας δεν είναι η "αξιολόγηση"...

(μερικές σκέψεις με αφορμή τις εκθέσεις αξιολόγησης)

Το θέμα μας αυτή τη στιγμή δεν είναι πόσο καλό ή κακό είναι το σύστημα αξιολόγησης που θέλει να εφαρμόσει η κυβέρνηση. Ούτε είναι πόσο καλά ή κακά κάναμε που απείχαμε όλο το προηγούμενο διάστημα από την αξιολόγηση. 

Τώρα το ζήτημα έχει μετατεθεί αλλού και το αντιλαμβανόμαστε όλοι αυτό: 

θα ενεργήσουμε υπό το φόβο των απειλών ή όχι; Το ζήτημα με άλλα λόγια έχει μετατεθεί στο τι κοινωνία θέλουμε και τι ρόλο επιφυλάσσουμε στον εαυτό μας. Το ρόλο του “πειθήνιου ανθρωπάκου”, που ξέρουν ότι δε χρειάζεται να τον πείσουν με επιχειρήματα, επειδή θα σπεύσει να “συμμορφωθεί” με το πρώτο “μπου”; Ή το ρόλο του ενεργού κοινωνικά ατόμου, που συμμετέχοντας σε συλλογικές αντιστάσεις ξεπερνά και τις δικές του ατομικές φοβίες; 

Το ζήτημα έχει να κάνει και με τις ιστορίες που θα διηγούμαστε μετά από χρόνια στα παιδιά μας. Θα τους λέμε ότι “βάλαμε την ουρά στα σκέλια”, επειδή μια υπουργός απείλησε ότι ...δε θα μας αφήσει να γίνουμε προϊστάμενοι (!) ή θα τους λέμε ότι με τη στάση μας αναγκάσαμε την υπουργό αυτή να συζητήσει μαζί μας και να βρούμε μια κοινά αποδεκτή λύση;

Από τη στιγμή λοιπόν που η “αξιολόγηση” μετατράπηκε σε επιδίωξη επιβολής μιας πολιτικής, με μοχλό την “τιμωρία”, όλοι αναλαμβάνουμε τις ευθύνες μας για να επιτραπεί ή να αποτραπεί κάτι τέτοιο.

• Και αυτοί που βρίσκονται σε θέσεις ευθύνης (προϊστάμενοι, υπεύθυνοι συνεργείων κ.λ.π.), που έχουν να διαλέξουν ανάμεσα στο να ασκήσουν διαφόρων λογιών “πιέσεις” για να κατατεθούν οι εκθέσεις αξιολόγησης ή να ακυρώσουν στην πράξη τα φοβικά σύνδρομα με τη συμβουλή και το παράδειγμά τους

• Και όσοι δέχονται την “πρόσκληση” να καταθέσουν έκθεση αξιολόγησης, που με τη σειρά τους έχουν να σκεφτούν αν το μόνο επιχείρημα μπορεί να είναι το “εξαρτώ τη στάση μου από τη στάση των άλλων”! [Αναρωτιέμαι: αν κανείς δεν κατέθετε τώρα έκθεση αξιολόγησης, όπως πράξαμε 2 μήνες πριν, ποιον θα βρίσκανε να “τιμωρήσουν”;]

Ότι όμως κι αν λέμε, το σίγουρο είναι ότι μια μάχη μπορεί να χαθεί, αν δε δοθεί μέχρι το τελευταίο λεπτό. Ας το σκεφτούν αυτό περισσότερο, όσοι από μας έχουν αυτή τη στιγμή τη “μπάλα στα χέρια τους”. Χωρίς περιστροφές αναφέρομαι στους αξιολογητές, που έχουν συνολικά 20 μέρες περιθώριο μετά τις 2 Οκτωβρίου να αξιολογήσουν το προσωπικό. Ας μην ξεχνούν ότι η θέση του προϊσταμένου δεν είναι μόνο να δίνει εντολές προς εκτέλεση. Είναι κυρίως θέση, που εκπαιδεύει τους “υφισταμένους” σε στάσεις ζωής…

Γ. Χρονάκης

Υπάλληλος στο Δήμο Χερσονήσου

Αντιπρόσωπος των εργαζομένων στην ΠΟΕ ΟΤΑ

email: gxron@yahoo.com

τηλ. 6946352948